tuzköy isim deyimleri
Aba: Anne
Abi: Ağbi
Acep: Acaba
Acer: Yeni
Alayı: Hepsi
Ama: Hala
Asbap: Giysi
Ağşam: Akşam
Avurt: Yanak
Bayır: Yokuş
Bellemek: Öğretmek
Bekmez: Pekmez
Bıldır: Geçen sene
Bilik: Gözleme
Bostan: Karpuz
Cıncık: Cam parçası
Cingil: Yoğurt kabı
Culluk: Hindi
Cücük: Civciv
Çalı Çırpı: Küçük ağaç parçaları
Çalpı: Kuru ağaçlarla kapalı alan
Çaput: Bez parçaları
Çerçi: Seyyar satıcı
Çömçe: Kepçe
Daş: Taş
Dene: Tane
Devramel: Ayçiçeği
Dimi: Şalvar
Don: Kilot
Döşek: Yatak
Emi: Tembih sözü
Emmi: Amca
Enek: Zerdali çiçeği
Entere: Entari
Erinmek: Üşenmek
Eşşik: Merdiven basamağı
Firek: Yeşil domates
Gatıh Evi : Mutfak yiyeceklerinin konulduğu kiler
Gardaş: Kardeş
Gı: Kadına hitap sözü
Gıllama: Saçmalamak
Gö suvan: Yeşil Soğan
Göğ: Gökyüzü
Göğde: Gövde, Vücut
Gömük: Bataklık, pis çamur
Guşane: Saplı yayvan tencere
Günülemek: Kıskanmak
Güvermek: Yeşermek
Hala: Teyze
Hereni: Orta boy kazan
İlahne: Lahane
İşlik: Atlet
Kayış: Kemer
Kelengi: Kertenkele
Kırmızı: Domates
Kürdü: İçi dolgulu kalın üst giysisi
Lemi: Öylemi
Maççalı: Hastalık
Maşalla: Tarlada sebze ekili alanın bir bölümü
Marimse: Meğerse
Meres: Miras
Mıh: Çivi
Mintan: Gömlek
Müzümsüz: Anlamsız söz söylemek
Nörön: Nasılsın
Nuzul İnmek: Felç olmak
Okuntu: Davetiye
Öte mahle: Bir başka mahalle
Patez: Patates
Pahla: Kuru fasulye
Pendir: Peynir
Pürçüklü: Havuç
Sabı: Herhangi bir şeyin sahibi
Samen: Düğün alayı
Sındı: Makas
Sinsin: Saklambaç
Söğürme: Pirzola
Şire: Şıra
Topağ: Toprak
Uğrun: Gizli saklı
Velesbit: Bisiklet
Yağlık: Mendil
Yel: Rüzgar
Yumak: Yıkamak
Zabah: Sabah
Zahra: Buğday
Zemberi: Kara kış
Zikke: Hayvanları bağlamak için kullanılan demir parçası